Kwestionariusz ten może pomóc wychwycić pierwsze niepokojące symptomy w zachowaniu dziecka, ale nie zastąpi specjalistycznych badań i dalszej diagnostyki dziecka.
CZĘŚĆ A (skierowana jest do rodzica):
1. Czy Twoje dziecko lubi być huśtane, podrzucane na kolanach itp.?
TAK/NIE
2. Czy Twoje dziecko interesuje się innymi dziećmi?
TAK/NIE
3. Czy Twoje dziecko lubi wspinać się na różne rzeczy, np. wspinać się po schodach?
TAK/NIE
4. Czy Twoje dziecko lubi bawić się w zabawę "A kuku" lub w chowanego?
TAK/NIE
5. Czy Twoje dziecko kiedykolwiek udaje np. że robi herbatę, używając naczyń- zabawek lub udaje, że robi coś innego?
TAK/NIE
6. Czy Twoje dziecko kiedykolwiek używa swojego palca wskazującego żeby pokazać, że o coś prosi?
TAK/NIE
7. Czy Twoje dziecko kiedykolwiek używa swojego palca wskazującego żeby pokazać Ci, że jest czymś zainteresowane?
TAK/NIE
8. Czy Twoje dziecko potrafi bawić się właściwie małymi zabawkami (np. samochodami lub klockami), a nie tylko brać je do buzi, manipulować nimi bezmyślnie lub rzucać je na ziemię?
TAK/NIE
9. Czy Twoje dziecko przynosi Ci kiedykolwiek przedmioty, by coś Ci pokazać?
TAK/NIE
CZĘŚĆ B (obserwacje osoby badającej):
1. Czy podczas spotkania dziecko nawiązało z Tobą kontakt wzrokowy? TAK/NIE
2. Przyciągnij uwagę dziecka, następnie wskaż w pokoju interesujący przedmiot i powiedz: " O popatrz! To jest..." Obserwuj twarz dziecka. Czy dziecko spogląda, żeby zobaczyć to, na co wskazujesz? TAK*/NIE
3. Przyciągnij uwagę dziecka, następnie daj mu malutką filiżankę- zabawkę i czajniczek i powiedz " Czy potrafisz zrobić herbatę?" Czy dziecko udaje, że nalewa herbatę, pije ją itp.? TAK**/NIE
4. Powiedz do dziecka: "Gdzie jest światło?" lub "Pokaż mi światło." Czy dziecko wskazuje swoim palcem wskazującym światło? TAK***/NIE
5. Czy dziecko potrafi zbudować wieżę z klocków? TAK/NIE
* Wpisz Tak, gdy upewnisz się, że dziecko nie spogląda po prostu na Twoją rękę, lecz na przedmiot, który mu wskazujesz
** Wpisz Tak, gdy zaobserwujesz inny przykład udawania w zabawie
*** Jeżeli dziecko nie rozumie słowa "światło", zapytaj o misia lub inny, nie będący w zasięgu reki przedmiot. Aby można było zaznaczyć
Kwestionariusz CHAT jest prostym sposobem, który umożliwia osobom pracującym z małymi dziećmi (lekarz pediatra, pielęgniarka, terapeuta) zaobserwowanie cech, które mogą świadczyć o nieprawidłowościach w rozwoju. Nie jest to narzędzie diagnostyczne, lecz może pomóc w skierowaniu dziecka na dalsze badania.
Klucz do interpretacji CHAT
Obszary, w których rozwój dzieci z autyzmem przebiega prawidłowo i odpowiadające im punkty kwestionariusza:
zabawy w kontakcie fizycznym z opiekunem - A1
rozwój ruchowy - A3
wskazywanie protoimperatywne - A6
zabawy funkcjonalne - A8
Obszary, w których rozwój dzieci autystycznych jest nieprawidłowy i odpowiadające im punkty kwestionariusza:
zainteresowania społeczne - A2
zabawy społeczne - A4
zabawy "w udawanie" - A5 B3
wskazywanie protodeklaratywne - A7 B4
dzielenie (wspólne pole) uwagi - A9
Pozostałe punkty kwestionariusza CHAT:
B1 oraz B2 sprawdzają rzeczywistą interakcję społeczną, B2 także śledzenie wzrokiem
B5 dla odróżnienia ciężkiego upośledzenia umysłowego.
źródło: Baron-Cohen S., Allen J., Gillberg Ch.