Praca z dzieckiem niedowidzącym i niewidomy stanowi wyzwanie zarówno dla rodziców, jak i nauczycieli. Wielu opiekunom i pedagogom wydaje się, że takie dziecko, poprzez swoje ograniczenia, nie może w pełni korzystać z dobrodziejstw prac plastycznych. I tu się ktoś może miło rozczarować! Wiele dzieci niedowidzących i niewidomych potrafi i chętnie bawi się przy użyciu technik plastycznych.
Ponadto, można zauważyć, że zmysł wzroku zostaje zrekompensowany innymi sensorami. Zdarza się, że takie dzieci mają niesamowite czucie w dłoniach i potrafią z niezwykłą precyzją lepić np. kształty z gliny tej samej wielkości. My - rodzice i pedagodzy, musimy uzbroić się w cierpliwość, bo każde dziecko jest indywidualne i próbować trafić w to zajęcie, które będzie sprawiać przyjemność dziecku i pomagać mu w samorozwoju. Techniki pracy plastycznych dla dzieci niedowidzących:
- rzeźba (modelowanie plasteliny, masy solnej, papierowej, gliny),
- naklejanie różnego rodzaju przestrzennych form - materiału, kulek bibuły, ziaren,
- rzeźbienie w miękkiej glinie, plastelinie, linoleum,
- nawlekanie karlików i innych przedmiotów,
- tkanie na ramie,
- wykonywanie kolaży,
- malowanie palcami w gęstych farbach, pastą do zębów, czymkolwiek co ma strukturę wyczuwalną (np. stworzenie farby z kleju i kaszy),
- malowanie na jedwabiu (przede wszystkim chust, czy innych podkładów, gdzie swobodnie można mieszać kolory i nie trzeba się ograniczać określonym kształtem wzoru, używajmy barw intensywnych),
- i inne.